JEJUNUM VE İLEUM: încebağırsağın duodenumdan sonraki bölümü “Jejunum” ve “İleum” tarafından oluşturulmaktadır. Dış görünüşü boğumlu olan incebağırsağın bu ilk 2/5′lik bölümü “Jejunum”, son 3/5′lik bölümü de “îleum” adını almaktadır. İleumu jejunumdan ayıran kesin bir çizgi yoktur. İncebağırsak dokusal özellikleri bakımından incelendiğinde, jejunumun yavaş yavaş ileuma dönüştüğü görülür. İncebağırsağın jejunum-ileum bölümü, jejunumun duodenuma birleştiği bölgeden başlar ve üeumun kalınbağırsağın başlangıcı olan ‘Çekum” ile birleştiği noktada biter. İleumun çekuma açıldığı noktada, bağırsak dokusunun öğelerinden yapılmış “île-oçekal valvül” denilen bir kapak bulunmaktadır. Bu kapak, normal koşullarda ileumdaki sindirılmiş besinlerin tek yönlü olarak çekuma geçmelerini sağlamaktadır.

Jejunum 4 cm çapındadır. Duvarı ileuma oranla daha kalın, daha kırmızı ve daha damarlıdır. İleumım çapı ise 3.5 cm kadardır ve duvarı daha incedir. Jejunumun büyük bir bölümü “Umbilikal bölge”de (göbek bölgesi), ileumun büyük bölü-müyse “Hipogastrik bölge”de bulunmaktadır. Jeiunum ve ileum hemen hemen tümüyle peritonla örtülüdür ve karın arka duvarına peritonun uzantısı olan “Mezenter” denilen yapı aracılığıyla asılmıştır. Mezenter, içinde jejunum ve ileumu besleyen çok sayıda ince damarlar içermektedir. Bu damarlar ‘Süperior mezenterik arter” demlen atardamarın dallarıdır. îleumun son bölümüne, “İleoçekal valvül”den yaklaşık olarak 1 m uzaklıkta “Meckel diverti-külü” denilen bir bağırsak parçası açılmaktadır. Bu bağırsak parçasının diğer ucu kapalı olup, yaklaşık 5 cm uzunluğundadır. Meckel divertikülünün dokusal yapısı ileuma benzer. Ancak ender de olsa, Meckel divertikülünün mukoza tabakasında asit salgılayabilen mide mukozası yamaları bulunur. Diğer bazı ender vakalarda ise Meckel divertikülünün duvarı içinde “Pankreas” dokusuna rastlanmaktadır. Meckel divertikülüne %2 sıklıkta rastlanmaktadır.