GÖZ; Her göz, baş iskeletinde “Göz çukuru” (orbita) adım alan iki özel yuvaya yerleşmiştir. Kayganlığı gözyaşıyla sağlanan gözkapağının koruduğu gözün çevresi, Önde saydamlaşan bir kılıfla kaplıdır. Bu kılıfın saydam bölümüne saydam tabaka (kornea) adı verilir. Saydam tabakanın altında karanlıkta genişleyip aydınlıkta küçülen, ortasında gözbebeği bulunan bir kas halkası olan iris yer alır. Billurcisim (göz merceği), irisin arkasındadır. Serbest durumda billurcisim kalındır ve yakındaki cisimleri görmeye yarar; uzağa bakılırken bir kas, gerilip incelmesini sağlar. Gözün iç yüzünün arkası ışığa duyarlı iki tur hücreyle kaplıdır. Bunlardan “koniler” renkli ışığı saptamaya, “çomaklâr”sa siyah-beyaz görüntüleri algılamaya yarar. Billurcisim ile ağtabaka arasında saydam bir ortam bulunur, insanda dışardan gelen ışık, billurcisimden ve aradaki ortamdan geçtikten sonra ağtabaka üzerine odaklanır; Koniler ancak bol ışıkta iyi çalıştıkları için alacakaranlıkta renkler ayırt edilemez. Cisimlerin biçimi ile hareketleri, daha az ışığı algılayabilen çomaklar yardımıyla saptanır.