Çocuk Psikolojisi

Çocuğun bedenen ve zekâ yönünden gelişmesinde ruhsal durumunun önemi büyüktür. Anne, baba ve öğretmeni yemek içmekten daha çok ruhsal durum üzerinde durmalıdır.

Ana – babası tarafından ufak tefek hataları yüzünden sık sık döğülen çocuklarda sinir bozukluğu, dengesizlik çok olur. Bunlar korkak ve başarısız olurlar ve zamanla cezadan kurtulmak için yalancılığa alışırlar. Çocuk yaptığı hatalardan dolayı cezalandırılmamalı, doğruyu söylemeye alıştırılmalıdır.

Çocuk 2- 3 yaşma kadar evet veya hayır, gel veya git’i öğrenir, iyiyi kötüyü ayıramaz. Bu yaşlarda kırdığı veya döktüğü bir şey için çocuk azarlanıp döğülmemelidir.

Ufak veya büyük çocuk iyi yönetilmeli, hataları kendine izah edilerek, yeniden yapmaması ¡sağlanmalıdır.

Dayak, gibi odaya kapatma, aç bırakma da çıkar yol değildir.

 Kaçınılacak Hatalar

Büyümekte olan bebeğin her ay ve her yaşına göre çeşitli bakıma ihtiyacı vardır. Bunlar hatalı veya eksik yapılırsa fayda yerine zarar getirir, bunların önemlileri şunlardır :

Çocuğu Erken Oturtmak:

Bazı anneler 2 – 3 aylık bebeği susması veya avunması için araba- • sına veya yatağına oturturlar. Bebek belki etrafı seyrettiği için sesini keser ve avunur. Fakat vakitsiz oturtmak hatalıdır.

2 – 3 aylık bebeğin omuriliği yumuşaktır ve bebeğin vücudunu dik tutacak kuvvette değildir. Bu bebeklerde omurilik eğrüir ve ilerde düzeltilmesi güç olur.

Bebekler vakitsiz oturmaya zorlamamak, o zamanı gelince ve sağlık durumuna göre kendiliğinden oturur ve yorulunca yatar.

Çocuk Arabası:

Bazı anneler gündüzleri çocuğu arabasına koyar, bu hatalıdır, bebek arabaya alışır ve büyüdükçe yine arabasını ister ve zamanla oradan düşer, yaralanır veya başı tazyike gelir, sar’a veya sair rahatsızlıklara neden olabilir. Çocuk hareket etmek isterj- bu isteği araba ile yerine getirilmemelidir.

Çocuk Sandalyesi:

Oldukça büyümüş ve oturan çocuk yemek zamanı -masa kenarına konan yüksek sandalyesine oturtulur ve orada yemek yedirilir. Yemek biter bitmez çocuk oradan indirilmelidir ,düşüp çeşitli rahatsızlıklarla karşılaşabilir.

Park :

Odanın bir köşesine konan parkta bebek serbest bırakılır, fakat hu yari serbestlik bir süre sonra bebeği sıkar. Zira o yürümek, emeklemek, oda içinde gezinmek ister.             Bu nedenle kısa süreler için parka- koymalı, orada uzun süre bırakmamalı, çocuk sinirli olur.

Oyuncak:

Çocuk eline ne geçerse ağzına götürür. Boyalı ve sivri uçlu oyuncak almamalı.

Seyahat:

Çocuk ne kucakta ve nede arabada uzun ve yorucu yolculuğa götürülmemelidir. Sakin yerde büyütülmelidir. Başka yere gidince havası, yiyecekleri değişir, hazım sistemi bozulabilir. Mecbur kalmadıkça yer değiştirmemeli.

Korkulu Şeyler:

Ufak, büyük çocuğa ne anne ve babası ve nede yakınları korkulu hikâye anlatmamak, korkulu televizyon ve sinema ,seyrettirmemelidir. Acıklı şeyler (ölüm) onlara gösterilmemelidir.

Ana – baba, bebek ve çocuklarına asla üzüntülerini, hastalıklarım belli etmemelidirler. Zira onların tek güvencesi anne ve babalandır.

Çocukların kendilerine ait üzüntüleri de, anne – baba tarafından hafif letilmeli ve çocuk olaylara, güçlüklere dayanmasını öğrenmelidir.

Anne – baba çocukları arasmda fark yaratmamalı ve böylece bir şey hissettirmemelidir (uslu olduğu için veya çalışkan olduğu için kardeşini daha çok seviyorum dempk, iki kardeşi birbirine düşman eder).

Hava – Güneş – Oyun:

Çocuklar yaşlarına göre üşütmeden ve fazla sıcakta çarpılmadan, dışarda temiz havada, güneşli bir yerde, her gün yaşıtları ile birlikte oynamalıdır. Bu onların bedenen ve ruhen gelişmeleri için çok gereklidir. Belirli yaşa gelince kreşe, ana okullarına göndermeli, yaşıtları arasmda karşılıklı ilişkileri öğrenmelidir.

Çocuk Psikolojisi